Trotro

Wauw.. ik ga mijn gevoel proberen te omschrijven voor jullie. Onderweg naar Tema zat ik in de trotro met 12 Ghanezen. Rijdend over geel zand, heuvels en veel gaten. Naast de weg allemaal krottenwijkjes (ik vind ze bijzonder). Krottenwijkjes is trouwens niet het juiste woord. Ze zijn allemaal iemands thuis. Het zonnetje schijnt op me. Luisterend op mijn ouderwetse MP3 naar Lange Frans - Het land van. Het liedje raakte me in Nederland altijd al, maar het heeft nu een betekenis gekregen. Wow. In wat voor een land ben ik terecht gekomen? Is dit een bevestiging voor mij dat ik in het juiste wiegje geboren ben? ja.. Maar wat me opvalt is dat de Ghanezen gelukkig zijn. Gelukkig met weinig spullen. Ze hebben niet de mogelijkheid om hun 'huisje' vol te proppen met de nieuwste gadgets. Ze zijn blij als ze elke avond eten voor hun gezin kunnen kopen. En niemand klaagt hier, niemand! Ik denk dat wij hier veel van kunnen leren. Ik ook. Mijn lieve opa heeft me in zijn laatste dagen nog bijgeleerd om te genieten van het leven zolang als het nog kan. Dankjewel lieve opa. Ik ga dat doen. Je hebt een speciaal plekje in mijn hart ❤️. Ik ga deze wijze les meenemen naar Nederland. Dankjewel Ghana voor deze bijzondere eyeopener!