Eerste dagen in Ghana
Wauw! Ghana, wat zijn we in een prachtig land terecht gekomen! Wat een lieve, gastvriendelijke bevolking! onze eerste dagen waren indrukwekkend. Ik wil ze wel graag voor jullie gaan omschrijven zoals ik ze ervaren heb!
vrijdag 2 maart:
Veilig geland in Ghana vertrekken we vanuit een bloedheet, Afrikaans land naar ons dorpje, Tinkong. Het is anderhalf uur rijden en de eerste dingen die opvallen zijn wandelende mensen op straat met grote manden op hun hoofden. Auto's die voorbij rijden alsof ze enorme haast hebben. En héél héél veel oranje zand. Eenmaal aangekomen in Tinkong (1 uur snachts) werden we afgezet in onze kamer. Dit is de wc en douche (geen stromende douche, maar een emmertje water dat je over je hoofd kunt schudden) werd ons verteld. Te omschrijven als een hokje met een put er in afgezonderd met een gordijn van de kamer. De wc voor de grote boodschap is in het dorp, weer een hokje met een groter gat erin. Stel het jezelf maar voor hoe het is...
Zaterdag 3 maart:
We werden wakker van het geluid van geiten, kakelende kippen, gospelmuziek en het geluid van een moskee. Good morning Africa! we stappen de deur uit en staan voor onze begrippen echt in een paadje met huisjes van golfplaten. Mohamed, onze broer, stelt ons voor aan vader. Die ons heel vaak zei dat Nederlanders geweldig zijn en ons van harte welkom heet! Wat een gastvrijheid! Mohamed laat ons het hele dorp zien en wat ons meteen opvalt is dat iedereen ons aanstaart. Obronie zeggen ze tegen ons, een mooi woord voor blanke. iedereen heet ons van harte welkom. Onderweg zien we allemaal 'huisjes' met golfplaten, sommige mooier dan de ander. Veel local shops met iets te eten of te drinken. Veel palmbomen, het is een echte jungle. S'avonds zijn we naar een begrafenis gegaan met Mohamed. Hij nam ons mee en vertelde dat een begrafenis hier een feest is. De overledene wordt naar de hemel gebracht. Op de begrafenis, als ik om me heen kijk zie ik een plein van oranje zand. Met allemaal stoelen er rondom heen. Rechts zit een vrouw borstvoeding te geven, In het midden dansen de vrouwen uitbundig, sommige zelfs met een baby in hun draagdoek op hun rug. Terwijl de baby dan gewoon doorslaapt. Voor me ligt een oudere mevrouw in de stoel te slapen (ook een gast van de bruiloft) en links van me staat een jongetje op het plein te plassen (schijnt normaal te zijn!). Enorm veel indrukken dus! We hebben midden op het plein Afrikaans leren dansen. Het was heel erg leuk! S'avonds hebben we Banku (Google maar even) gegeten met onze handen, het went wel!
Zondag 4 maart:
Goedemorgen. We werden met een Ghanese vrouw (naam ben ik helaas vergeten) meegenomen naar de kerk. We hebben er gedanst, en het was een leuke dienst. Ze vertelde dat het 2 uur zou duren (dit waren er uiteindelijk 4)! Om in het Afrikaanse ritme te komen zei Mohamed dat we wel even konden gaan zitten.. onder een boom, tegenover de winkel (hutje) van mom and dad, hebben we 2 uur niks gedaan. Gekeken en gezeten. En toch was dat bijzonder! Het blijkt typisch Afrikaans te zijn! We hebben een extra koffer vol met cadeaus meegenomen. We gaven die avond aan moeder babykleding. Je geeft het aan de familieoudste omdat ze weet wat ze het beste met de spullen kan doen! Moeder riep er meteen 2 moeders bij die hun baby's van jonger dan 1 maand bij Inge en mij in de handen legde, terwijl ze de kleding gingen verdelen. We weten zeker dat ze goed terecht komen! Speciale dank aan Nicole :)!
Foto's volgen!
Veel liefs uit Afrika!
vrijdag 2 maart:
Veilig geland in Ghana vertrekken we vanuit een bloedheet, Afrikaans land naar ons dorpje, Tinkong. Het is anderhalf uur rijden en de eerste dingen die opvallen zijn wandelende mensen op straat met grote manden op hun hoofden. Auto's die voorbij rijden alsof ze enorme haast hebben. En héél héél veel oranje zand. Eenmaal aangekomen in Tinkong (1 uur snachts) werden we afgezet in onze kamer. Dit is de wc en douche (geen stromende douche, maar een emmertje water dat je over je hoofd kunt schudden) werd ons verteld. Te omschrijven als een hokje met een put er in afgezonderd met een gordijn van de kamer. De wc voor de grote boodschap is in het dorp, weer een hokje met een groter gat erin. Stel het jezelf maar voor hoe het is...
Zaterdag 3 maart:
We werden wakker van het geluid van geiten, kakelende kippen, gospelmuziek en het geluid van een moskee. Good morning Africa! we stappen de deur uit en staan voor onze begrippen echt in een paadje met huisjes van golfplaten. Mohamed, onze broer, stelt ons voor aan vader. Die ons heel vaak zei dat Nederlanders geweldig zijn en ons van harte welkom heet! Wat een gastvrijheid! Mohamed laat ons het hele dorp zien en wat ons meteen opvalt is dat iedereen ons aanstaart. Obronie zeggen ze tegen ons, een mooi woord voor blanke. iedereen heet ons van harte welkom. Onderweg zien we allemaal 'huisjes' met golfplaten, sommige mooier dan de ander. Veel local shops met iets te eten of te drinken. Veel palmbomen, het is een echte jungle. S'avonds zijn we naar een begrafenis gegaan met Mohamed. Hij nam ons mee en vertelde dat een begrafenis hier een feest is. De overledene wordt naar de hemel gebracht. Op de begrafenis, als ik om me heen kijk zie ik een plein van oranje zand. Met allemaal stoelen er rondom heen. Rechts zit een vrouw borstvoeding te geven, In het midden dansen de vrouwen uitbundig, sommige zelfs met een baby in hun draagdoek op hun rug. Terwijl de baby dan gewoon doorslaapt. Voor me ligt een oudere mevrouw in de stoel te slapen (ook een gast van de bruiloft) en links van me staat een jongetje op het plein te plassen (schijnt normaal te zijn!). Enorm veel indrukken dus! We hebben midden op het plein Afrikaans leren dansen. Het was heel erg leuk! S'avonds hebben we Banku (Google maar even) gegeten met onze handen, het went wel!
Zondag 4 maart:
Goedemorgen. We werden met een Ghanese vrouw (naam ben ik helaas vergeten) meegenomen naar de kerk. We hebben er gedanst, en het was een leuke dienst. Ze vertelde dat het 2 uur zou duren (dit waren er uiteindelijk 4)! Om in het Afrikaanse ritme te komen zei Mohamed dat we wel even konden gaan zitten.. onder een boom, tegenover de winkel (hutje) van mom and dad, hebben we 2 uur niks gedaan. Gekeken en gezeten. En toch was dat bijzonder! Het blijkt typisch Afrikaans te zijn! We hebben een extra koffer vol met cadeaus meegenomen. We gaven die avond aan moeder babykleding. Je geeft het aan de familieoudste omdat ze weet wat ze het beste met de spullen kan doen! Moeder riep er meteen 2 moeders bij die hun baby's van jonger dan 1 maand bij Inge en mij in de handen legde, terwijl ze de kleding gingen verdelen. We weten zeker dat ze goed terecht komen! Speciale dank aan Nicole :)!
Foto's volgen!
Veel liefs uit Afrika!
En ook natuurlijk trots op Inge dat jullie je als echte OBRONIE in het dorp bewegen.
Lekker genieten en levenservaring opdoen xxx